Nairobi

Eerst nog even een kort verslag van een tripje dat we vrijdag vanuit Diani Beach maakten: naar Shimoni, een klein vissersdorpje bijna tegen de Tanzaniaanse grens. De eerste 30 km liep over een redelijke asfaltweg, maar nadien volgde gedurende 15 km een zandweg vol putten en stenen, een goeie testrit voor ons en onze huurauto! Vanuit Shimoni namen we een boot naar het eiland Wasini, waar we verse krab aten, de eerste in ons leven, echt waar! Nadien nog een gegrilde zeebaars met groenten en kokosrijst en verse passievruchten als dessert. En dat alles met zicht op een helderblauwe zee!

Het eiland Wasini heeft geen elektriciteit noch leidingwater. Het eilandwater is zout, zodat er water moet aangevoerd worden, een hele onderneming! Kapitein Zulu, onze gids, loodste ons na de lunch door de steegjes van zijn geboortedorp naar de 'Coral Gardens', een gebied dat bij hoog tij door de zee wordt overspoeld, en bezaaid ligt met versteend koraal. De mangrovebomen die er groeien hebben leerachtige blaadjes, en zijn bestand tegen zout water, wel bijzonder! De plaatselijke bevolking heeft doorheen de gardens een traject van houten loopbruggetjes gebouwd zodat je er ook bij hoog water nog door kan wandelen.


Nairobi dan.
Niet zo heel ver van de drukke highways met hun voortdurende geraas en vervuilende uitlaatgassen, en omgeven door bloemen, bomen, en natuurlijke geluidjes, ligt Miti Mingi (letterlijk 'veel bomen'), het aangename en rustige guesthouse waar we sinds gisteren verblijven.

De reis van Diani Beach tot hier was lang en bijzonder spannend. We reden 10 uur lang (voor 540 km), en hielden over de middag slechts een korte lunchpauze. Een auto die je niet goed kent (NB een automatic), links van de baan rijden, 1,5 uur moeten aanschuiven bij de ferry voor Mombasa, een baan die bij momenten zoveel potholes, bulten en openliggende stukken telt, dat je je stapvoets en met ingehouden spanning een weg moet banen, en ondanks alle voorzichtigheid soms toch nog aan de onderkant een doffe klap te horen krijgt, tussendoor roekeloze chauffeurs die nauwelijks weet hebben van voorrangsregels of hoffelijk rijgedrag... wij waren 's avonds doodmoe maar heel tevreden dat we het zonder brokken gehaald hadden!

Het eerste dat ons opviel was dat mensen hier warm gekleed gaan. Wij, komend uit het zuiden, vonden dit vreemd. In onze auto heerste nog een zuiderse temperatuur. Maar eenmaal buiten, kregen wij ook al snel nood aan een warme fleece. Nairobi ligt op zo'n 1700 m hoog, en zeker nu het hier 'winter' is, is het behoorlijk koud. Nog geen 20C! Tien weken lang sliep ik licht gekleed, nauwelijks een dun lakentje om me tegen de ochtend wat te beschermen, en nu heb ik weer een deken nodig!

Vandaag Nairobi te voet verkend. Geen aangename stad, als je het mij vraagt. Het is een jonge stad met weinig interessante bezienswaardigheden. Wel het reeds gekende contrast tussen arme en verloederde buurten en brede straten met wolkenkrabbers en sjieke hotels. En zo'n slechte luchtkwaliteit!.. dat voél je echt in je luchtwegen. We stapten 4 uur lang, en zagen daarbij slechts een 20-tal blanken, wat we wel vreemd vonden. Ik had me een internationaler publiek voorgesteld. Dat heeft misschien te maken met het feit dat het zondag is, maar ook zeker met de manifestaties rond het komende referendum. Volgens Calystus, onze 'huisbewaarder' zou het allemaal heel vredig verlopen, en dat wàs ook zo. Er was een grote politieke bijeenkomst met veel politie en ordehandhavers in het Uhurupark, en natuurlijk honderden manifestanten door de straten, gekleed in een groen 'YES' T-shirt. Er zijn hier in de stad weinig 'NO'- stemmers, zo blijkt. Opmerkelijk: de optochten door de straten verliepen inderdaad zoals wij dat uit TV-beelden zo goed kennen: Afrikanen stappen niet, zij lopen te demonstreren!

Morgen gaan we weer met de auto toeren, op zoek naar mooie plekjes buiten de stad.